ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ (1988)

  

Σύντομο Βιογραφικό

 

 Ο Ηλίας Κόκκινος, γεννήθηκε το 1911, ως Josef Blechinger, στην Αυστρία (Klostergrab-Sudeten). Ήταν γιος του αυστριακού Herman Blechinger, ( προϊστάμενος παραγωγής πορσελάνης και γυαλιού του τοπικού εργοστασίου) και της Anna από την Τσεχοσλοβακία. Εκτός του Josef η οικογένεια είχε άλλα τρία παιδιά, μία κόρη και δύο ακόμη αγόρια.

Η Οικογένεια Blechinger

Παράλληλα με το σχολείο, ο Josef παρακολουθούσε μαθήματα ζωγραφικής πορσελάνης στη σχολή του εργοστασίου. Μετά το γυμνάσιο, εργάστηκε στο σιδηρόδρομο της πόλης του, ως σιδηροδρομικός κλειδούχος. 

Εργοστάσιο γυαλιού και πορσελάνης του Klostergrab
( ο Josef με τον πατέρα του )

Ο Josef σε νεαρή ηλικία

 

Η  ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ

 

Επιστρατευμένος από τα στρατεύματα κατοχής του Χίτλερ σε ηλικία 28 ετών, ο Αυστριακός στην καταγωγή Josef , την περίοδο του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, βρέθηκε να υπηρετεί στην Ελλάδα στις υπηρεσίες των σιδηροδρόμων. Πρώτα όμως γνώρισε τη φρίκη του πολέμου και τις θηριωδίες των Γερμανών στην Πολωνία (καταναγκαστικά έργα).Εργάστηκε ως υπεύθυνος κλειδούχος των γερμανών στη σιδηροδρομική γραμμή Λιανοκλαδίου-Στυλίδας (1941-1944) με προϊστάμενο ,τον Α.Βούλγαρη. Κατά τη διάρκεια της κατοχής, ο Josef δρούσε ως πραγματικός πατριώτης βοηθώντας τους αγωνιζόμενους Λαμιώτες, εφοδιάζοντας τους με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης ,που έφθαναν μέσα από τις γερμανικές γραμμές πάντα αψηφώντας τις συνέπειες (επίσημες μαρτυρίες των τότε κατοίκων). Συνδέθηκε με το ΕΛΑΝ (ΕAM -13η μεραρχία), έσωσε τις ζωές πολλών αγωνιστών,ειδοποιώντας τους για τα γερμανικά μπλόκα και βοήθησε πολίτες  στα κρατητήρια.

ΤΟ  ΣΑΜΠΟΤΑΖ

 

Στις 17 Οκτώβρη, παραμονή του Αγ.Λουκά, πληροφορήθηκε  από την σύνδεσμό του Μαρία (εταίρα στους οίκους ανοχής των Γερμανών, στην πλατεία Λαού), πως οι γερμανοί είχαν τοποθετήσει εκρηκτικά στο στρατόπεδο Τσαλτάκη (όπου γινόταν ανεφοδιασμός της Μ. Ανατολής λόγω της καταστροφής της γέφυρας του Γοργοποτάμου ) ώστε να ανατινάξουν τα πυρομαχικά του στρατοπέδου  κατά την αποχώρηση τους. Ενώ ήταν έτοιμος να αναχωρήσει με τα τελευταία γερμανικά στρατεύματα, η πληροφορία αυτή τον συγκλόνισε τόσο, ώστε χωρίς δεύτερη σκέψη, αποφάσισε να δράσει με σκοπό να το αποτρέψει αυτό. Ζήτησε απο τη Μαρία, να τον φέρει σε επαφή με τον ιταλό φίλο της, τον ΜΑΡΙΟ  και κανόνισαν ναναι ο ιταλός  σκοπός, στη νότια πύλη του στρατοπέδου, για να μπορέσει ο Josef να εισχωρήσει εντός. Κατέστρεψε τους μηχανισμούς και τα καλώδια πυροδότησης των εκρηκτικών και πυρομαχικών,  ματαιώνοντας την ανατίναξη. Αποχωρώντας απο το στρατόπεδο, φυγαδεύτηκε από Λαμιώτη αντιστασιακό, του ΕΛΑΝ, τον "Νίκο" (Αθ.Τσεκούρα) προς Ροδίτσα-Μαυρομαντήλα -Αγ.Μαρίνα- Στυλίδα, όπου τον περίμεναν αντιστασιακοί του ΕΛΑΝ να τους ενημερώσει για το σαμποτάζ, ώστε να εισέλθουν στην Πόλη. 

 Υπεύθυνη Δήλωση του Σταθμάρχη Ανδρέα Βούλγαρη (1954)

Σιδηροδρομικός σταθμός Λαμίας με τον σταθμάρχη Α. Βούλγαρη και συναδέλφους 

 

Στην πλατεία της Στυλίδας , σε υπαίθριο ψαράδικο.

Με το συνδικάτο ψαράδων και φορτοεκφορτωτών

 Υπεύθυνη Δήλωση κατοίκων Λαμίας για τη δράση του (26 Μαρτίου 1954)